تبیین ”فرآیند حمایت“ از بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی: یک پژوهش کیفی

چکیدههدف: بررسی حاضر به منظور درک معنای حمایت از دیدگاه بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی، خانواده هایشان و همچنین پرستاران و پزشکان انکولوژیست انجام شد. بدین منظور به بررسی معانی و برداشت هایی پرداخته شده است که بیماران و خانواده هایشان و پرستاران و پزشکان از پدیده «حمایت شدن» و «حمایت کردن» دارند. روش: داده ها به روش کیفی و به کمک مصاحبه های نیمه ساختاری از 10 نفر بیمار و خانواده هایشان و 8 نفر پرستار و پزشک فوق تخصص انکولوژی گردآوری شد. آنها تجربه خود را از ”درک حمایت“ و ”حمایت داده شده“ به طور تشریحی، توصیف کردند. مصاحبه ها ضبط شد و سپس با بررسی عمیق گفته های شرکت کنندگان در پژوهش بر اساس روش نظریه زمینه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته ها نشان دادند که ”حمایت“ یک نیاز حیاتی و چندبعدی است و باید پیوسته به مددجویان ارائه شود. بیماران و خانواده هایشان عدم درک حمایت را از سوی کارکنان ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ـ درمانی می دانستند. اولویت کارهای حمایتی از دیدگاه مددجویان حمایت های روحی- روانی بود. پرستاران و پزشکان حمایت جسمی را در اولویت اول قرار دادند و تمام اقدام های بالینی خود را با «حمایت» یکسان دانستند. در حالی که در مقایسه با مفهوم مراقبت، حمایت بسیار ژرف تر و گسترده تر است. نتیجه: حمایت، فرآیند تعامل اجتماعی است. این تعامل نخست با برقراری ارتباط همدلانه و ایجاد یک شبکه ایمنی برای سامانه مددجو پدید می آید و سپس براساس معنی خاصی که از بیماری و درمان برای وی صورت می گیرد، توانمندی لازم را در زمینه های مختلف جسمی، روحی- روانی و اجتماعی کسب می نماید. بیماران سرطانی ایرانی و خانواده هایشان از نداشتن حمایت و شبکه ایمنی از سوی پزشکان و پرستاران خود گله مندند که ضرورت توجه، بازنگری و بازآموزی نوینی را در این راستا ایجاب می نماید.